Woord voor Woord
Niets is sterker dan een WoordNog te gaan
Afgelopen jaar hebben wij als gezin te maken gehad met lymfeklierkanker. De onzekerheid en de onmacht die we gevoeld hebben in de 4 maanden wachten op de definitieve diagnose heeft ons flink op de proef gesteld. Maar ook voor onze kinderen. De onzekerheid wat er met je vader aan de hand is, maar ondertussen wel moeten leren voor je examens...
Na een heftige periode van chemokuren hebben we gelukkig in november goed nieuws gekregen. Alle tumoren zijn weg! Nu op naar herstel, maar ook dat is nog een flinke weg, zowel lichamelijk als mentaal.
Omdat we allemaal graag sportief bezig zijn en schaatsen en mountainbiken leuk vinden willen we ons als gezin gaan inzetten om geld op te halen voor onderzoek, waarbij het ook een mooie stimulans is om te proberen de conditie op te bouwen om de halve 100, 5 km schaatsen en 45 km fietsen te gaan halen.
Wij vinden het super tof dat onze (groot)vaders ook met ons mee schaatsen en fietsen en onze (groot) moeders 20 km gaan lopen
Laatste donaties
Bekijk alleLaatste blogs
Bekijk alle
Oefenrondjes op "De Westfries"
10-02-2025 | 17:06 Wauw! We zitten al bijna op ons streefbedrag van 2500 euro!!!! Elke euro is er 1, en uiteraard gaan we door met inzamelen, ook als we op het streefbedrag zitten, want er is nogaltijd meer geld voor onderzoek nodig . BIj deze willen wij de eigenaren van onze vakantiewoning op Landgoed Eysinga State tijdens het Hollandse 100 weekend nog even extra in het zonnetje zetten. Marten en Brigitte hebben het gehele bedrag gedoneerd! We waren er stil van dat mensen, zonder dat we ze ontmoet hebben, zo'n bedrag schenken.Zaterdag was onze 2e schaatstrainingsdag. We zouden met het gehele team gaan oefenen op "De Westfries" in Hoorn. Jaap C en Jose haakten toch af omdat ze uitgenodigd waren om de boekpresentatie van het prachtige boek "Mama Lou" van Tinke de Jong bij te wonen. Dus met z'n vijven het ijs op en Cobi als supporter en "omarazzi" naast de baan. Voor Jaap W was het behoorlijk wennen, want zijn schaatsen hadden al een aantal jaar in het vet gestaan. Maar na een paar rustige rondjes inschaatsen had ook hij de smaak weer te pakken. Nu we op een 400 meter baan aan het schaatsen waren, toch maar eens bij zien te houden hoe lang we over 13 rondjes doen. Want eerlijk is eerlijk we hebben geen flauw idee. Na een blik op de klok begonnen we met het tellen van onze rondjes 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 ,8 of was het nou 9? Ja hoor... we waren weer eens de tel kwijtgeraakt. Dan maar even kijken hoe lang we over 1 rondje doen...Oke, 1min en 32 sec.... 3x zo langzaam als de toppers... maar hé, wij trainen geen 7 dagen per week, niet slecht toch, dus dan doen we er zo'n 20 minuten over. Niet verkeerd.In verschillende duo's waren we steeds aan het schaatsen en de omarazzi stond op verschillende plekken langs de baan met haar telefoon klaar om overal foto's van te maken. Na de dweilpauze toch maar eens kijken of we nog wat sneller kunnen, we hadden de smaak goed te pakken. Anouk haalde uiteindelijk 1 minuut en 1.02 sec ( oke en op de binnenbaan 58 sec). Martine ging ook steeds sneller en Marit was met behulp van Robert aan het oefenen met overstappen. Na in totaal een uur schaatsen waren Jaap, Robert en Marit er klaar mee. Martine en Anouk gingen nog even door en hebben uiteindelijk 5 kwartier op het ijs gestaan. Martine heeft haar strava bijgehouden en moest toch echt nog even 2 extra rondjes rijden om op de 15 km uit te komen. Cobi had inmiddels koude handen en tenen en was het laatste half uur lekker het Kluuncafe ingedoken. Uiteraard zijn wij daar ook geëindigd met een lekkere kop warme chocolademelk met ( uiteraard) slagroom! In Wieringerwerf stond nog een lekkere pan door Cobi ( en Jaap) gemaakte erwtensoep klaar!Sponsoren
